Większość produkowanych obecnie urządzeń podlega surowym normom jakościowym, dlatego niemal każdy znaczący producent przemysłowy posiada laboratorium rozwoju i kontroli jakości. Jednym z najważniejszych badań jest weryfikacja poprawności działania urządzeń w naturalnych warunkach przyszłej pracy. Komory klimatyczne to urządzenia w których możliwe jest precyzyjne odwzorowanie różnych warunków środowiskowych, temperatury, wilgotności, ich szybkich zmian, zapylenia, promieniowania słonecznego, itd.
Rodzaje komór klimatycznych
W zależności od wielkości badanych elementów możemy użyć komory klimatycznej o odpowiedniej objętości. Dostępne są komory klimatyczne o objętościach od kilkudziesięciu litrów do setek metrów sześciennych. Każda komora klimatyczna posiada swój zdefiniowany zakres pracy temperatury i wilgotności, zazwyczaj jest to od -75, -40, -20 do +180, 220°C. Kolejną istotną cechą komory klimatycznej są dokładność stabilizacji w czasie i przestrzeni oraz prędkości zmian temperatury w czasie. Producenci komór klimatycznych podają gradient temperatury w jednostkach K/min według normy PN 60068-3-6.
Parametr ten definiuje jak szybko komora klimatyczna jest w stanie schłodzić lub nagrzać swoją objętość roboczą pustą lub wraz z produktem badanym. Szereg norm motoryzacyjnych, lotniczych czy obronnych narzuca restrykcyjne wymagania w tym zakresie. Dlatego komory klimatyczne standardowo produkowane są z gradientem 5, 10 a nawet 15 K/min.
Zastosowanie w tych urządzeniach kaskadowego układu chłodniczego pozwala na szybkie schłodzenie wnętrza komory do temperatury -75°C. Jeśli prędkości zmian 15K/min nie będą wystarczające stosuje się komory szokowe. Komora szokowa składa się z dwóch lub więcej komór roboczych zimnych i ciepłych. W komorze ciepłej stabilizowana jest temperatura wysoka nawet do 220°C natomiast w komorze zimnej możliwe jest ustawienie temperatury niskiej do -80°C. W trakcie testu badana próbka zostaje automatycznie przenoszona jest z komory zimnej do komory ciepłej i odwrotnie. Czas tego przejścia nie przekracza 10s. W ten sposób produkt poddawany jest szokowi termicznemu.
Regulacja wilgotności w komorach klimatycznych
Regulacja wilgotności odbywa się poprzez dostarczanie pary wodnej do przestrzeni roboczej komory, do tego celu służą generatory pary otwarte lub ciśnieniowe, natomiast za odbieranie wilgoci z komory odpowiedzialny jest specjalny parownik układu chłodniczego lub w szczególnych przypadkach układ przedmuchu suchym powietrzem lub azotem.
W zależności od budowy i rodzaju komory wilgotność względna mierzona jest przez układ psychrometryczny lub sondę pojemnościową. Zróżnicowanie testów środowiskowych wymusza na producentach komór klimatycznych dostarczanie wielu odmian komór klimatycznych takich jak: komory próżniowe, komory klimatyczne do testów baterii wyposażone w system gaśniczy, komory klimatyczne współpracujące z systemami wibracyjnymi.