Kwiaty doniczkowe od lat cieszą się niemalejącą popularnością. Ich posiadanie w domu czy mieszkaniu pozwala nie tylko wizualnie ocieplić wnętrze i dodać mu charakteru, ale również wpłynąć na jakość powietrza. Hodowanie kwiatów doniczkowych wymaga znajomości ich podstawowych potrzeb i zasad pielęgnacji, a coraz więcej osób poszukuje gatunków, których wymagania uprawne są bardzo niskie. Aby cieszyć się pięknymi roślinami doniczkowymi bez wykonywania szczególnych czynności z nimi związanymi, warto poznać mało wymagające gatunki kwiatów doniczkowych, czyli mulenbekię, eonium, zwartnicę i aloes tygrysi.
Mulenbekia – co warto wiedzieć o jej uprawie?
Mulenbekia jest jedną z roślin doniczkowych, bardzo chętnie uprawianych w domu czy mieszkaniu. Najczęściej, właściciele rośliny decydują się na posadzenie kilku gatunków kwiatu w jednej donicy, dzięki czemu udaje się uzyskać piękną kompozycję, dzięki zwisającej budowie mulenbekii. To roślina doniczkowa, która wyróżnia się charakterystycznymi listkami o niewielkim rozmiarze i okrągłym kształcie. Ich wyrastanie odbywa się z licznie rozgałęzionych pędów, które w krótkim czasie osiągają imponujące długości.
Mulenbekia jest rośliną doniczkową, która najlepiej wzrasta w wilgotnej, przepuszczalnej glebie. Idealne stanowisko do jej rozrostu powinno być nasłonecznione, ale nie narażone na bezpośrednie padanie promieni słonecznych. Bardzo ważne jest regularne podlewanie mulenbekii, której korzenie są bardzo wrażliwe na niedostatek wody.
Jakie wymagania uprawowe posiada eonium?
Jednym z najbardziej popularnych kwiatów doniczkowych, należących do rodziny sukulentów jest eonium. To piękny, łatwy w uprawie sukulent, który należy do grupy gruboszowatych. Jego główną ozdobą są mięsiste, grube liście, które osadzone są na drewniejącej łodydze. Grube liście eonium są nie tylko prawdziwą ozdobą rośliny, ale ich głównym zadaniem jest gromadzenie wody, dlatego sukulent doskonale znosi długotrwałe braki w podlewaniu.
Eonium jest sukulentem, dlatego najlepszym podłożem do jego uprawy jest przepuszczalna, mało zbita ziemia, która została wzbogacona o niewielką ilość żwirku. Roślinę należy podlewać w dwutygodniowych odstępach, a raz w miesiącu glebę, w której wzrasta można użyźnić, dzięki dodaniu nawozu do kaktusów. Sukulet doskonale wzrasta w temperaturze pokojowej, która oscyluje w granicach od 20 do 25 stopniu Celsjusza, z kolei okres zimowy przetrwa w temperaturze 10 stopni.
Zwartnica – niezwykła roślina doniczkowa
Zwartnica jest chętnie uprawianą rośliną doniczkową w wielu domach, mieszkaniach czy biurach. Inaczej nazywana hipeastrum należy do rodziny bylin cebulowych, które w naturalnym środowisku porastają tereny Meksyku, Peru oraz Boliwii. Zwartnica jest rośliną, z której cebuli o średnicy około 25 cm wyrastają ciekawe, równowąskie liście. Wraz z rozwojem kwiatu, z ich środka wyłania się pęd zakończony kwiatostanem o dużych dzwonkowatych kwiatach w kolorze białym, różowym lub czerwonym.
Zwartnica do prawidłowego wzrostu wymaga posadzenia w podłożu niezwykle przepuszczalnym, najlepiej próchniczym. Po wyrośnięciu z jej cebuli liści i pędu należy pamiętać o jej regularnym podlewaniu niewielką ilością wody. Roślina najlepiej radzi sobie postawiona na parapecie na jasnym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym stanowisku. Po przekwitnięciu kwiatostanów Zwartnicy należy pamiętać o ich usunięciu poprzez ścięcie całego pędu.
Aloes tygrysi – kwiat doniczkowy, który warto mieć w swoim domu!
Aloes tygrysi jest rośliną doniczkową, która podobnie jak eonium należy do rodziny sukulentów. Bardzo często nazywany jest aloesem pstrym, dzięki charakterystycznym liściom, na których widoczne są poprzeczne, białe prążki.
Aloes tygrysi jest kwiatem doniczkowym, znanym ze swojej odporności na suszę. Duże, mięsiste liście rośliny doskonale radzą sobie z gromadzeniem wody, dlatego w naturalnym środowisku kwiat potrafi przetrwać roczny okres suszy. Aloes tygrysi powinien został ulokowany na jasnym, słonecznym stanowisku. Jego korzenie najlepiej rozrastają się w glebie, która jest mieszanką ziemi dla kaktusów oraz piasku. Warto wiedzieć, że zbyt duża ilość wody jest bardzo szkodliwa dla korzeni aloesu tygrysiego. Jego podlewanie powinno odbywać się w momencie całkowitego przesuszenia ziemi.
